Vrijdagmorgen kwam er een ongewoon telefoontje: ene Keith Ballard uit Amerika wilde onze school bezoeken!
Hij zei de wereld rond te reizen om onderwijssystemen te vergelijken. Tussen bezoeken aan scholen in China, Indië, Duitsland en Spanje deed hij een telefoontje naar “the Belgian governement” met de vraag welke scholen hem interessante informatie konden geven over het technisch onderwijs. DIA Aarschot en TISM Bree werden op z’n reisschema geplaatst. De school in de ‘slimste gemeente van Vlaanderen’ voelde zich alvast vereerd!
Onze gast arriveerde toen onze visie en geschiedenis net snel-snel in een Engelse mini-presentatie waren gegoten en we googelend hadden kennis gemaakt met de leraar uit San Diego. Muziek, pedagogie, didactiek, … prijken op z’n naamkaartje. Uiteindelijk bleek hij een autoriteit te zijn o.a. in de Amerikaanse onderwijswereld.
Maak zelf kennis met hem via zijn Youtubekanaal.
Concepten als ‘technisch onderwijs’ en ‘beroepsonderwijs’ uitleggen was niet zo simpel. De juiste draagwijdte van ‘university’ en ‘general education’ al evenmin. De man was bijzonder geïnteresseerd in de specifieke DIA-visie in interessegebieden en niveaus. De brede waaier aan mogelijkheden binnen één campus vond hij fascinerend. Zowel de kennis en vaardigheden van de leerlingen als de impact voor de leerkrachten werden besproken.
Bij elke vergelijking bleek volgens hem het Amerikaanse onderwijssysteem te falen. Maar ook elders stelde hij merkwaardige dingen vast: Chinese klassen met 45 leerlingen, Mexicaanse scholen vol geweld, Duitse scholen in handen van de industrie,… De dure Amerikaanse scholen zonder discipline, met weinig en verouderd didactisch technisch materiaal, opleidend tot ongekwalificeerde arbeiders wil hij later confronteren met het filmmateriaal en de vaststellingen die hij tijdens zijn educational trip maakt. Hij stelde heel gedetailleerde vragen: “wie betaalde deze houten planken?”, “van wie zijn de auto’s waaraan de leerlingen werken?”, “hoe komt een leerkracht koeling aan z’n diploma en aan z’n praktijkervaring?”, “wat verdient een doorsnee leerling die afstudeert in een 7de jaar CNC”, “hoeveel uur les geeft een leraar elektriciteit en een leraar Engels?”,…
Misschien bekeek Keith Ballard alles nogal wit-zwart en vond hij DIA “amazing” en “fantastic”, toch leek z’n bewondering wel oprecht. Als je zo’n bezoeker rondleidt doorheen de werkhuizen en labo’s, word je ook zelf een beetje idyllisch en fier!
Na schooltijd, bij een “Belgian beer”, typeerde hij nog beter het vaak extreme gedachtegoed in de VS: hij werd ooit door zijn schooldirectrice op het matje geroepen omdat er een leeg bierblik in z’n auto lag die op de schoolparking stond! En ook al vond hij de wapenwetten in z’n land “crazy”, toch had hij zelf een serie wapens in huis “just for the fun to have them”!
Tot slot: hij wist niet onmiddellijk wie Father Damien was tot hem de link duidelijk werd met Molokaï waar… z’n vader woonde. De wereld is klein, maar zo boeiend! Prijkt DIA binnenkort in één of ander officieel Amerikaans promotiefilmpje voor een Dynamic, Innovative en Attractive school?
