Wanneer Stefanie Grossen niet bezig is met haar studie bouw-en houtkunde (5M), kan je haar vinden bij haar paarden. Ze sprak zelf Diablog aan voor een interview, omdat ze graag vertelt over haar speciale omgang met paarden.

Hoe lang ben je al met paarden bezig?
10 jaar geleden zei ik bij mezelf: Ik wil met paarden bezig zijn. Zes jaar geleden kwam ik in contact met Pegasse, een paard dat ondertussen al 20 jaar oud is. Het was een paard met een moeizame voorgeschiedenis. Zij staat in de manège en ik heb een goede lesgever gevonden met wie ik dit paard tot een hoog niveau heb gekregen in de dressuurwereld.

Pegasse is nu je lievelingspaard?
Nee, de grootste band heb ik met Sunrise met wie ik al 2 jaar rijd. We voelen mekaar heel goed aan.
Moet je hard zijn om een paard te dresseren?
De meeste zijn inderdaad streng en hard voor hun paard. Ik niet. Voor mij moet dressuur op een vriendelijke manier gebeuren, zonder slagen, zonder zweep, zonder eraan te trekken. In de typische paardenwereld gelooft men niet in die methode.

Waarom ben je toch zo lief tegen een paard? Gewoon omdat je het lieve dieren vindt?
Ik heb vooral bewondering voor paarden, en veel respect. Tenslotte mogen wij op hun rug zitten! Ze laten dat zomaar toe! Dat is niet zo vanzelfsprekend: een hond kan je ook wel allerlei truukjes leren, maar dat is toch anders met een paard. Tijdens de dressuur heb je echt een lichamelijke band met je paard. Dus moet je er lief en zacht tegen zijn.

Wat is er zo boeiend aan dressuur van een paard?
Eigenlijk probeer je altijd te bekomen dat een paard even sierlijk en gemakkelijk galoppeert met jou op z’n rug als wanneer je er niet opzat. Dat is de kunst! Ik vind het geweldig om een paard in de vrije natuur te zien lopen, draaien, springen.

Wie is het belangrijkst tijdens een wedstrijd: de ruiter of het paard?
Het paard natuurlijk: uiteindelijk doet het paard het werk. Je leert een paard wat het eigenlijk al kan. Het is het paard dat de ruiter leert hoe hij stil moet zitten of hoe hij moet springen. Als een paard begint te steigeren betekent dat altijd dat de ruiter iets verkeerds doet.

Jij leert dus dingen van je paarden?
Natuurlijk. Maar daarvoor moet je zacht en met veel geduld met je paard omgaan. Met heel veel geduld. Een slechte ruiter die brutaal is met z’n paard kan er misschien wel veel van bekomen, maar het paard zal na een tijd wel reageren dat hij dit niet wil of kan. Hij zal bv. ziek worden. De plaats/houding van de staart kan je afleiden hoe een paard zich voelt.

Wil je nog veel bereiken met je paarden?
Ik leef nu naar de wedstrijden toe tijdens de zomermaanden. Ik behaal goede resultaten. Ik wil de buitenwereld vooral laten zien dat je ook met een zachte methode veel kunt bereiken met paarden.

Je droom?
Deelnemen aan grote wedstrijden zoals ‘St.-Georges’. Maar vooral droom ik ervan dat iemand mij ooit een paard geeft waarvan hij denkt dat er niets mee aan te vangen is. Ik wil dan aantonen dat je heel veel kan bereiken als je je paard leert aanvoelen. Je moet als dresseur begrijpen dat jij niet sterker of slimmer bent dan je paard. Je paard is je partner, en die moet je nooit overtroeven. Je moet de andere (= je paard) zichzelf laten zijn als je iets wil bereiken.

Bedankt, Stefanie, voor dit niet alledaags en diepgaand gesprek. Je hebt een heel eigen manier van ‘aanleren’. Je moet zeker eens het boek “The horse wisperer” (De paardenfluisteraar) (Nicholas Evans) lezen!

Klik hier voor een diashow (6 foto’s)