Door de eindejaarsdrukte komt dit berichtje er terwijl Diablog al op vakantie is…
De laatste week waren er 3 feestelijke activiteiten georganiseerd door en voor de leerlingen van het laatste jaar. Op vrijdag 24 juni was er een Afscheidsfeest in zaal Vinea en op maandag 27 juni werd er gefeest in het Sparrenhof (je kan de foto’s bekijken ophttp://my.pho.to/rietdewinter/s1/albums/diawood_graduation_party/ : telkens maakten de mooi uitgedoste leerlingen veel plezier.
Op woensdag 29 juni nam het Damiaaninstituut afscheid van 269 zesde en zevende jaarsleerlingen. ’s Morgens ontvingen zij hun diploma. ’s Avonds kwamen ruim 600 leerlingen, ouders, broers en zussen of liefjes  eerst samen in de sporthal voor een smaakvolle viering. Cédric Govaerts en Ellen Ooms vertolkten in naam van alle leerlingen de gevoelens van blijdschap en droefheid op het einde van 6 of 7 jaar schoollopen in DIA: ze deden dat op een zeer expressieve en leuke manier. In naam van alle ouders keek Martine Van der Veken eveneens terug op het verleden: een kritische en dankbare lofbetuiging aan iedereen die de leerlingen heeft begeleid. Annelene Timmermans vertegenwoordigde de leerkrachten die niet alleen veel leren AAN de leerlingen maar ook veel VAN hen leren: samen worden ze “sterk in technologie, slim in wetenschap en bedrijvig in economie”. Directeur Guy Prenen eindigde met een sterke, persoonlijke speech met een diepe boodschap: de rugzak van de afzwaaiers is gevuld met kennis, vaardigheden, attitudes en competenties samen met een reisticket zonder eindbestemming want mensen zullen altijd moeten blijven bijleren. Een belangrijke waarde in die rugzak is inspraak zonder brutaliteit.
Tussen de speeches luisterde iedereen geboeid naar de muziek van Allegria, een koor met -die avond- allemaal DIA-meisjes. Ange Dewulf en Elien Goris maakten iedereen stil met hun solo-interpretaties van liedjes uit ‘The Phantom of the opera’. Eén liedje werd opgedragen aan Rob Verreycken en Neals Clé die vorig schooljaar omkwamen in een verkeersongeval en nu niet bij de afzwaaiers waren.
Na een uurtje trok de massa naar de sfeervolle kloostertuin voor een gezellige en lekkere receptie. De mooiste herinneringen werden bovengehaald, de grootste dromen werden gemaakt: het was een prachtige avond.
En dan… begonnen de oud-leerlingen het Damiaaninstituut al te missen!

Klik hier voor een diashow (6 foto’s)