Vanmorgen (dinsdag 20 april) kregen we te horen dat de terugreis naar Europa vastgelegd was voor 5 mei.
Dit nieuws kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Nadat er contact was opgenomen met België (reisagentschap) en met het Belgische consulaat in Washington werd de boeking herzien en werd een vlucht naar Madrid geboekt voor maandag 26 april, aankomst in België op dinsdag 27 april. Sindsdien is hieraan niets meer veranderd. Dus nog een week in Amerika.
Als klap op de vuurpijl vonden we voor vandaag geen plaats in een hotel, zodat we ons vanaf vanmiddag voorbereidden op minstens een overnachting met de groep in de luchthaven.
Na een interview met een journaliste van de nieuwszender ABC (channel 7) en na de uitzending ervan op TV gebeurde echter het ondenkbare: Leden van the United Methodist Congregation Galilee ontfermden zich over ons en boden ons onderdak aan in hun Church.
Ze pikten ons aan de luchthaven op en brachten ons naar hun jeugdcentrum waar een warme maaltijd klaar stond (lasagne, salade, nagerecht, koffie) en leden van het Amerikaanse Rode Kruis veldbedjes hadden opgesteld. Men garandeert ons dat we van hun gastvrijheid kunnen genieten tot de dag van de terugreis.
In dit centrum hebben onze leerlingen voldoende afleiding: sporthal, ping-pong, biljart, playstation,… Na de maaltijd hebben ze zich kunnen uitleven en op dit moment (even na middernacht) liggen ze allemaal vredig te slapen. Morgenvroeg hebben we een meeting met de reverend en zijn staf om uit te vissen hoe we de volgende dagen kunnen vullen.
Vandaag maakten we kennis met echte naasteliefde, met ontzettend lieve mensen die effectief klaar staan voor een ander als die het moeilijk heeft. Tientallen gezinnen waren hier vandaag in de weer om onze leerlingen te steunen, ze zorgden ervoor dat hun kleren gewassen werden en stelden hun huizen open om te kunnen douchen.
Wat begon als een dag die niet veel goeds in petto had eindigde als een dag waarop ik met een goed gevoel terug kijk. Vandaag hebben we mogen proeven van echte, warme gastvrijheid.
Zo zie je maar … de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Tot binnenkort
Guy Prenen, directeur
