Afscheid paters picpussen

Klik op de foto om het album te bekijken (127 foto’s).

Woensdagavond 12 mei nam de school afscheid van de paters picpussen. Zij lagen aan de oorsprong van onze school 126 jaar geleden. Al die jaren hebben zij gewoond in de kloostergebouwen langs de Herseltsesteenweg. De laatste paters werden oud en hebben veel verzorging nodig; ze verlieten onlangs hun Aarschotse verblijfplaats. Dit betekent dat de kloosterorde nu volledig verdwenen is uit Aarschot.

Op de feestdag van de heilige Damiaan werd er daarom een dankviering georganiseerd waarop bijna 200 mensen aanwezig waren: paters, oud-leerkrachten, actieve personeelsleden, vrienden van de paters, Aarschottenaars, leden van de Raad van Bestuur, …
Pater Paul Eerlings (de enige Picpus die in Aarschot blijft, maar niet in het klooster woont) ging voor in een mooie eucharistieviering, muzikaal fijn opgeluisterd door Allegria, een koortje met o.a. een aantal oud-leerlingen. Hoogtepunt van de viering was de evocatie door Philip Schoovaerts die, verkleed als Damiaan, een prangende tekst bracht die iedereen stil maakte.
Nadien waren er enkele getuigenissen door mensen die hun band met de congregatie toelichtten. Aarschots burgemeesters en oud-DIA-leerkracht André Peeters sprak over de betekenis van de paters én de school in Aarschot. Frans Aerts, de voorzitter van de Raad van Bestuur, schetste de grenzeloze inzet van de paters en de financiële en materiële ondersteuning voor de school. Hij wees o.a. op de ‘moderniteit’ van de paters die durfden starten met een technische school of die later in het VSO-verhaal stapten. Paul Eerlings tot slot verwees naar de afwezige collega’s en hun leven in de congregatie.

Er werd een altaarstuk onthuld met daarop 2 harten: de symbolen van de orde van de paters der Heilige Harten van Jezus en Maria, de officiële naam van de paters. Dit mooie, gesculpteerde houten paneel schenken de paters aan de school. Directeur Guy Prenen nam het dankbaar in ontvangst en beloofde het op een zichtbare plaats in de school op te hangen: de school zal de paters, hun inzet, hun ideaal niet vergeten.
Nadien kon iedereen, tijdens de eerste mooie lente-avond buiten, in de kloostertuin, genieten van een lekkere receptie en een smakelijke picpus.
Het was een zeer mooie feestelijke avond, ook al was er het besef dat -zonder de paters- er een nieuw hoofdstuk voor de school en haar omgeving begint.

This entry was posted in Bezinning, Bezoekers, Damiaan, Events, Geschiedenis and tagged , , . Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *