De heer Richard Dyett kwam ook dit jaar op bezoek in het derde en vierde jaar. Vorige donderdag was het zover. Helaas is een dag te kort om in alle klassen langs te gaan. Voor de leerlingen was het een boeiende en ook plezierige ontmoeting met ‘an English gentleman’. Cosmina en Noor lieten ons weten hoe zij het bezoek hebben ervaren.
Vandaag kregen we tijdens de les Engels een bezoek van een Britse man. We hebben allemaal vijf vragen moeten voorbereiden zodat we die aan hem konden stellen. Zo kwamen we meer te weten over zijn identiteit, hobby’s, beroep en nog veel meer …
Hij gaf ons daarnaast ook uitleg over bepaalde dingen en vertelde leuke anekdotes.
Het was alvast een zeer leuke, interessante en leerzame uur waar we plezier hebben gemaakt en vooral veel hebben bijgeleerd ! (Cosmina, 3B)
Zenuwen. Nieuwsgierigheid. Spanning. Je merkte op dat de hele klas een mengeling aan gevoelens hadden.
Niet zozeer negatief, maar ook niet meteen positief. Donderdag 16 maart zou er iemand in onze klas komen spreken. Alleen, wie? We wisten niets. Niets over deze persoon noch over hoe het zou lopen. Iedereen dacht dat hij van Australië afkomstig was. Blijkt nu dat hij van minder ver komt. Dat was wel grappig. Uiteindelijk, in de klas, zaten we daar maar wat op onze stoelen, naar die man te staren die we nog nooit hadden gezien. Hij spoorde ons aan om wat dingen te zeggen – in het Engels natuurlijk – en dat lukte wel. Hij was een erg vrolijk en levendige man, vond ik. Het was best ironisch om de namen van zijn kinderen te raden, als je al van de vorige klassen wist hoe ze heten. Maar het was leuk. Heel leuk. Misschien was het leukste van al toen hij Keerbergen uitsprak, met zijn Engelse accent. Dat was wel grappig. Ik geef eerlijk toe; ik heb naar die les Engels uitgekeken.
Weer eerlijk; het was de moeite waard. Hopelijk zien we Richard Dyett snel weer!(Noor, 3K)
