We ontvingen het onderstaande verslag uit India.
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 2014
Halfvijf ’s morgens, afspraak aan Starbucks op de luchthaven. We vertrekken met drie leerkrachten en drie leerlingen van drie scholen uit Vlaams-Brabant (Diest, Aarschot en Tienen) met Diamiaanactie naar India. Een journalist en cameraman zullen ons een week lang op de voet volgen terwijl we verschillende TBC & lepra patiënten bezoeken in Chennai en Nellore. De eerste hindernis ligt al in het inchecken van het cameramateriaal, maar gelukkig raakt ditval snel geregeld. Aan de ingang van de transitzone nemen de leerlingen afscheid van hun ouders. Hierna volgt een korte vlucht naar Frankfurt om van daaruit de vlucht van negen uur te maken naar Chennai. Eenmaal geland in Chennai moeten we door de paspoortcontrole. Dit gaat allemaal vlot. De bagage ophalen loopt echter iets minder vlot en met bange hartjes wordt er gewacht op de koffers… Gelukkig heeft iedereen tegen iets na één uur ’s nachts zijn bagage en kunnen we met het busje, waarmee we een week lang op pad gaan, vertrekken naar ons hotel. Twintig minuten later komen we daar aan en iedereen gaat slapen, want er staat een druk programma op ons te wachten.
ZONDAG 24 AUGUSTUS 2014
Na een korte nacht nemen we ontbijt op het hotel om omstreeks tien uur te vertrekken naar Nellore. In Nellore zullen we de komende drie dagen patiënten en projecten van Damiaanactie bezoeken. De rit duurt vijf uur en de taferelen naast de weg laten zeker al heel wat indrukken op ons na. Wat vooral opvalt zijn de talrijke Ganesh-beelden die overal te koop staan en getransporteerd worden. Deze gaan van de grootte van een mens tot die van een klein huis en zijn met heel felle kleuren beschilderd. Deze vrijdag zou er een groot feest zijn voor de god Ganesh in deze streek. Rond drie uur komen we uiteindelijk aan in ons hotel in Nellore. Iedereen heeft honger dus schuiven we bij het buffet aan, waar we verschillende Indische gerechten kunnen uitproberen. Al gauw merken we dat de Indische keuken heel fel gekruid is.
Met een volle maag kunnen we dan eindelijk vertrekken naar een nederzetting, net buiten het stadje. Hier bezoeken we Bogesh en Gamesh, die net als hun vader lepra hebben gehad. Alledrie zijn ze genezen, maar ze worden natuurlijk nog steeds opgevolgd. Ze kregen van Damiaanactie ook een huis geschonken in 2013. Het huis valt wel op in deze nederzetting. Waar de andere uit strooien hutten bestaan is dit een wit stenen gebouw. In vergelijking met onze huizen zijn ze extreem klein natuurlijk. Binnen is enkel plaats om te slapen, de ‘keuken’ is buiten onder een rieten afdakje. Na een reeks foto’s met de mensen uit de nederzetting gaan we verder naar het hospitaaltje van Damiaanactie in Nellore. Hier krijgen we wat uitleg over wat ze er precies doen en wat het programma de volgende twee dagen inhoudt. Hierna gaan we terug naar het hotel, om ons buikje te vullen met overheerlijke Indische gerechten. Het zaalpersoneel is supervriendelijk en wil ook een foto met ons. Ook de koks worden er uiteindelijk bijgeroepen. Na de foto’s en selfies gaat iedereen moe maar voldaan slapen. Morgen brengen we de hele dag door in het hospitaaltje.
JH
Klik hier voor een diashow (32 foto’s)
Logo by Isabeau Goddé
