Deze morgen (gisteren, nvdr.)kwamen we om kwart voor 10 samen aan de rotonde aan de school, waar we vol spanning wachtten op de bus die ons naar Charleroi Airport zou brengen. De wet van Murphy zegevierde echter, want de busmaatschappij was vergeten dat ze vandaag een afspraak met ons had. Gelukkig waren vele ouders bereid hun kinderen en klasgenoten een lift te geven naar de luchthaven zelf. Rond 12u30 waren we allemaal ingecheckt, zodat we om 13u aan boord konden gaan voor een vlekkeloze vlucht. Rond half 4 landden we onder groot applaus.

Op de luchthaven vonden we bijna meteen onze valiezen. Alleen Jonas had eventjes pech, maar vond uiteindelijk toch zijn valies op de band van een andere vlucht. Ook Mevrouw Van Eyken hield het eventjes spannend toen ze wat uit haar koffer wilde halen, maar de code van het slot niet meer wist. Gelukkig gaf Arno een gouden tip (“Mevrouw, probeer uw geluksgetal misschien eens.”) en raakte ook dat probleempje opgelost.

Eens de luchthaven uit, stonden er twee bussen voor ons klaar. Eentje voor 4E en eentje voor 4F. Daar we met ons groepje van 4F slechts met z’n achten zijn, hadden de slaapkoppen onder ons alle ruimte om eventjes in te dommelen zonder daarbij een buurman/-vrouw te storen.

Bij aankomst aan de parkeerplaats vlakbij de school werden onze leerlingen hartelijk ontvangen door de gastgezinnen. Het was een blij weerzien, ook voor ons, leerkrachten! Na een korte ontmoeting met de gastouders, stapten onze leerlingen in de auto en gingen ze elk hun eigen weg voor een eerste avond in hun (tijdelijke) thuis.

Ahja, het weer? Frisjes! Maar er werd ons beloofd dat de zon morgen zal stralen. Eerst zien, dan geloven, maar fingers crossed! Op naar morgen!
LVE