Ward Janssens uit 5C (Wetenschappen-Wiskunde) liet ons weten hoe hij en zijn medeleerlingen het bezoek aan de fusieshow hebben beleefd. Bedankt, Ward.
Vandaag (donderdag 23 november, n.v.d.r.) zijn we met de wetenschapsklassen van de 3de graad met de bus richting Antwerpen vertrokken.
In de universiteit van Antwerpen werden we vriendelijk onthaald en naar een grote aula geleid. In deze aula zaten we samen met nog verschillende andere scholen van Vlaanderen. Er kwam een Nederlandse professor spreken over kernfusie. Eerst werd ons uitgelegd dat de huidige energiebronnen geen eeuwen meer stand zullen houden en dat we daarom op zoek moeten gaan naar nieuwe, efficiënte en liefst niet vervuilende energiebronnen. Kernfusie zou in theorie een perfecte oplossing zijn omdat we genoeg grondstoffen voor kernfusie op aarde bezitten die na miljarden jaren nog niet uitgeput raken.
Kernfusie is een proces dat zich afspeelt in de zon. Onder hoge druk en temperatuur worden waterstofkernen omgezet in helium, hierbij komt zeer veel energie vrij. Om energie te halen uit kernfusie moeten we dus eigenlijk de zon nabootsen op aarde. Geen gemakkelijke klus voor onze wetenschappers, want de zon is in de kern (waar de kernfusie gebeurt) immers 15.000.000°C. De oplossing voor dit probleem ligt eigenlijk zeer voor de hand: een microgolf! De energie van de microgolven zet een gas om in een plasma. Hierbij komt natuurlijk ook weer een probleem kijken: een plasma is zo warm dat het alles wat het aanraakt zou smelten. Ook hiervoor is de oplossing niet zo moeilijk: men vangt het gecreëerde plasma op in een magnetisch veld en om het plasma niet te doen ontsnappen maakt men een donutvormige baan. Deze uitvinding is al op verschillende plaatsen ter wereld getest. Momenteel zijn ze in Frankrijk ook deze duurzame energiebron aan het bouwen, ITER is de naam van het project, een zeer grote versie. Tegen 2020 zou men beginnen met experimenteren en ongeveer in 2050 zou kernfusie ons kunnen voorzien van energie.
Na de boeiende uitleg gingen wij door naar een kleinere aula. Hier konden we nog gedetailleerdere vragen stellen aan dr. Ongena. Hij liet ons onder meer weten waarom het nu echt nodig is om andere energiebronnen te zoeken, wat er zou gebeuren als het magnetisch veld weg valt in de machine, wat we doen met het geproduceerde helium,… .
Buiten de aula stonden allemaal kleine proefjes opgesteld, waar we interactief meer leerden over kernfusie en energie.
Om één uur was het tijd voor een hapje en een drankje in het restaurant van deze campus. Hierna hadden we nog even tijd om terug te keren naar de proefjes en dan om huiswaarts te gaan.
Klik om te vergroten.
