Wat gaat het snel als iedereen het naar zijn zin heeft.
De bus bracht ons eerst halfweg naar Sante Severina, een dorpje van ruim 2000 inwoners op 350 meter boven de zeespiegel.
De weg werd te steil en te smal en daarom moesten we overstappen in een kleinere “touristabus” om nog enkele haarspelbochten hoger te klimmen. Je vraagt je af waarom we anders met zo,n ruime bus rijden, als je met wat stapelwerk ook in een kleiner formaat past. Boven brachten we eerst een bezoek aan het prachtig kasteel dat door de jaren heen heel wat verschillende bewoners had en ook heel wat verschillende invloeden en wijzigingen onderging. Ooit woonden daar de Rufos de Calabrie, voorouders van onze koningin Paola. We kregen een rondleiding in vloeiend Engels. Een van de Italiaanse leerlingen gaf zelfs schitterend virtuoos gastoptreden op de vleugelpiano en kreeg terecht een luid applaus. Daarna genoten we nog even van de leuke sfeer op het typisch Italiaanse dorpsplein en hadden de begeleiders even tijd om te genieten van een lekkere Italiaanse koffie in een stralende zon. Wat kan het leven mooi zijn als de zon schijnt. Enkele leerlingen brachten nog een kort bezoek aan de kathedraal en Joni probeerde al knielend nog een aflaat te versieren. Het kleine busje bracht ons terug naar onze extra-large bus en vervolgens klom de bus richting “Natuurpark van Sila”. Het is nauwelijks te geloven dat zo kort bij de zee al bergtoppen van bijna 2000 meter liggen. In de verte zagen we nog sneeuw op de noordelijke hellingen. We namen onze picnick in het bos vlak bij een meer. Aangezien barbecue niet zo,n goed idee is in een droog bos werden het toch maar de meegebrachte Italiaanse broodjes. Hoewel de Italiaanse meisjes al droomden van een shoppingcenter in Cosenza werd het een rondwandeling in het prachtige woud. De rondwandeling bleek niet echt een rondwandeling te zijn en dus werd het na 5 km. klimmen terug 5 km. bergaf. Emma, Lennert, Matthew en Jef waren als ervaren wandelaars al het verst geraakt en moesten dus ook het verst terug naar beneden. De bus bracht ons dan terug naar Crotone van waar de leerlingen terug naar hun eigen gastgezin trokken. De Belgische begeleiders brachten ’s avonds nog een kort officieel bezoek aan de sinaasappelboom, die vorig jaar door de heer Van den Acker werd geadopteerd. De boom heeft intussen vruchten voortgebracht en een staaltje gaat mee naar Belgie om in het labo van Biotechniek getest en geproefd te worden.
Morgenvoormiddag brengen we een bezoek aan de stad Crotone en morgennamiddag hebben de leerlingen vrij om iets te doen met hun gastfamilies.
EO
Klik hier voor een diashow (42 foto’s).
