Polssstokspringer Thomas Van Nuffelen trok onlangs naar Clermont-Ferrand. Hij stuurde ons onderstaand verslag van zijn boeiende belevenissen. Op het Provinciaal Kampioenschap behaalde Thomas op 6 januari 2013 brons!
Proficiat, Thomas
Na een lange autorit van ongeveer 10 uur kwamen we aan in het gezellige Clermont-Ferrand. Nadat we onze bagage hadden weggezet gingen we het sportcentrum opzoeken waar we een opwarming deden om onze spieren los te maken. We gingen natuurlijk ook al eens op verkenning in het indrukwekkende stadion. We zagen maar liefst 4 polsstokstanden klaar staan en het aantal stokken dat er daar in het berghok lagen was echt niet te tellen. Onze eerste indruk was dus ‘wow’… maar ook dat de mensen er zeer vriendelijk en behulpzaam waren en dat hun enthousiasme enorm was. Later op de avond aten we nog een lekkere maaltijd en begonnen daarna aan onze broodnodige nachtrust.
De volgende dag zaten we goed uitgeslapen maar eerder stil aan de ontbijttafel. Na een uitgebreid ontbijt was het tijd om ons klaar te maken en naar de wedstrijd te vertrekken. Daar aangekomen zochten we ons een plaatsje op de tribune om nog even naar de eerste reeks springers te kijken. Om 11.00u was het onze beurt om beginnen op te warmen. Samen met nog twee clubgenootjes sprongen we een spannende wedstrijd. Alle drie verbeterden we ons record. Met een sprong van 3.53m werd ik tweede en zette ik het clubrecord op mijn naam. Mijn clubgenootje BLoeme werd 1ste bij de meisjes met 3.03m. Na de middag kwam ook Elien, ons vierde clubgenoot aan de beurt, zij sprong eveneens haar record met 3.93m en werd hiermee ook eerste. Alle 4 super content zochten we een plaatsje op de tribune voor het avondprogramma. Onze trainster Liesbet Van Roie, voormalig leerling van DIA, was ook zeer tevreden.
Om 19.00u begon de wedstrijd voor de elite. De tribune was ondertussen volgestroomd om de ‘echte’ aan het werk te zien. Bij de vrouwen was de beginhoogte 3.83m en eindigden ze jammer genoeg op 4.03m. Bij de mannen lag de lat letterlijk veel hoger. Ze begonnen te springen op 5.23m en na een lange wedstrijd met technisch veel perfecte sprongen lag iedereen er uit behalve 2 mannen: de gebroeders Lavillenie. Valentin sprong 5.43m en zijn broer Renaud, de olympisch kampioen 2012, begon 10 cm hoger. Zijn sprongen waren stuk voor stuk subliem. Onder luide aanmoediging van het publiek sprong hij 5.83m.
Met een handtekening op onze spike van de olympische kampioen keerden we moe maar tevreden terug naar België.
