Donderdag  17 november
Opnieuw alle hens aan dek voor een druk bezet dagje Brussel. Na aankomst in Brussel-Luxemburg begaven we ons, na veel gekeer en gedraai om de nodige foto’s te nemen, naar het Parlamentarium.
Hier wordt op een interactieve manier de geschiedenis en de werking van het Europees Parlement verduidelijkt. Na 20 minuten passeerden we eindelijk met zijn allen de iets te overdreven controle. Ook de vele medewerkers deden vragen rijzen. Wat doen die hier toch allemaal en erger nog door wie worden ze betaald?
Een audiogids loodste ons door de voorstellingen. De Sicilianen kregen er één in het Italiaans. Om alle info te verwerken heb je ongeveer 3 uur nodig. Wij hielden het op een uurtje en moesten de Sicilianen zelfs aanzetten om het Parlamentarium te verlaten.
’s Namiddags wachtte nog een lange wandeling langs de voornaamste gebouwen en monumenten. Het koninklijk paleis, Manneken Pis en de Grote Markt, toegegeven: de voorziene wandeling was misschien wat lang binnen het voorziene tijdsbestek. Leuk werd het nog toen bleek dat de Sicilianen de Belgen ‘kwijtgeraakt’ waren. Via gsm-contact zochten ze de weg naar Brussel-Noord, zij stonden eerst in Brussel-Centraal.
Moe en een beetje teleurgesteld omdat we niet al het mooie in Brussel konden laten zien, vertrokken we richting Aarschot.

Vrijdag 18 november
Leuven, studentenstad, ontwaakte uit haar roes. Na een historische wandeling stonden de hoofden van onze leerlingen en de Sicilianen maar op één ding gericht: shoppen. Het was hen gegund na de leerrijke bezoeken aan Brugge en Brussel. De Sicilianen hadden nu hun lesje wel geleerd. Ze stonden naar verluidt een half uur te vroeg aan het station.
’s Avonds werd er gezellig getafeld. Iedereen bracht een eigen maaltijd en dessert mee. Bedoeling was dat je van alles kon proeven en dat het lekker was kan ondergetekende bevestigen. De Siciliaanse jongens toonden hun gouden hart en wasten alle glazen nog af vooraleer het Aarschotse nachtleven in te duiken.

Zaterdag 19 november
Voor sommigen was het iets te vroeg dag. Na een week was het immers tijd om onze gasten uit te zwaaien. Hier en daar rolde een traan, de ene afscheidskus duurde al wat langer dan de andere en toen vertrok de bus naar Charleroi. Daar was het nog even hectisch omdat sommige koffers met overgewicht kampten. Na wat verwisselen van kledij, ‘fleskes’ Duvel, … werden alle koffers afgewogen op 15 kg.
De begeleidende leerkrachten keerden probleemloos huiswaarts met dezelfde bus van vorige zaterdag.
We kijken al uit naar ons bezoek in Salemi om deze hartverwarmende Sicilianen opnieuw te ontmoeten.
HM en CR

Klik hier voor een diashow (47 foto’s)