Silke Wittockx stuurde ons dit verslag.
Om 20 na 8 begon voor de klas 6D een spannende tweedaagse bezinning aan de zee.
En spannend was het zeker. Zou iedereen wel op tijd zijn om onze trein richting Oostende te halen?
Gelukkig stonden alle leerlingen tijdig paraat, waarna we gepakt en gezakt de trein opgingen.
Iedereen was nog moe, maar wel blij dat we eindelijk op bezinning konden gaan.
Na een ongelooflijk lange treinrit, die uren duurde, kwamen we aan op onze bestemming.
De zoektocht naar de jeugdherberg verliep iets minder vlot.
Na enkele straatjes die erg op mekaar leken, ontdekten we eindelijk onze slaapplaats.
Een stads- en strandwandeling doorheen Oostende maakte iedereen wel wakker.
Mevrouw Vrijsen deed een echte fotoshoot en wij leerlingen speelde heuse modellen.
Toen we helemaal onderkoeld waren en het hoog tijd werd voor een warme chocomelk om ons op te warmen, gingen we iets drinken in gezellige taverne.
Daar speelden we spelletjes met gevoelens over jezelf. Iedereen had veel plezier.
Nadien hadden we even ontspanning, waarbij we Oostende – en de beruchte winkelstraat – nog beter konden leren kennen.
Tegen 5 uur kreeg iedereen honger en gingen we met zijn allen naar de frituur op de hoek van de jeugdherberg om onze maagjes te vullen.
’s Avonds zijn we met zijn allen gezellig iets gaan drinken om een nieuw bezinningsmoment in te lassen.
Nadien gingen we naar de oktoberkermis van Oostende.
Een bezoekje aan een griezelig spookhuis en nog enkele andere leuke attracties mochten hierbij uiteraard niet ontbreken.
Na een geslaagde dag gingen we allemaal terug naar de jeugdherberg om onder de wol te kruipen.
Jammer genoeg, heeft een andere school onze nachtrust verstoord.
Na een korte nacht kwamen we weer allemaal samen in de bezinningsruimte om rustig wakker te worden.
Een goed ontbijt zorgde ervoor dat we weer vol energie een wandeling doorheen Oostende konden maken.
In de namiddag namen we de trein terug richting Aarschot, waarbij iedereen terugdacht aan een geslaagde tweedaagse, maar toch stiekem verlangde naar hun eigen, stille, warme bedje.
