Het was een heel tijdje sporen van Aarschot naar Houyet en een flink aantal keren overstappen, maar dat lukte zonder problemen (op die ene keer na dat we bijna in de verkeerde wagon waren blijven zitten toen de trein splitste) en we maakten er zelfs meer dan het beste van.
Om iets over 11 kwamen we aan in het station van Houyet. Dan was het alleen nog maar de straat over wandelen om bij de kajaks te komen. Daar maakte iedereen zich klaar, gingen we onze zwemvesten en peddels halen, propten onze rugzakken en spullen in de gehuurde emmers en daarna konden we in onze kajaks springen en werden we allemaal in het water gelanceerd!
De ene was al wat zenuwachtiger dan de andere om te vertrekken, maar eens op de rivier viel het heel goed mee. Alles verliep vrij vlekkeloos op één omgekanteld bootje na.
Het water was frisjes, maar met dat lekker warme weer was het een deugddoende verfrissing.

De tocht was wel erg vermoeiend en we waren wel erg blij toen we in de helft al dan niet met een lekker frietje konden uitrusten! Maar dan moest het moeilijke stuk, waarvoor velen onder ons een beetje nerveus waren, nog komen: de twee watervallen.
En in de schaduw van een kasteel op de rotsen (trouwens een prachtig landschap rond de Lesse) was het dan zover: waterval nummer één. Maar al snel werd duidelijk dat er geen reden was tot zenuwen: het was supertof (en nat)! Uiteindelijk kwamen we na vele keren vragen “Hoe ver is het nog?” aan in het eindstation in Anseremme.
Na het aanmeren konden we daar onze peddels, zwemvesten en emmers terug kwijt en na het omwisselen van onze natte kleren, was het terug tijd om naar het station te gaan om weer huiswaarts te keren.
In de trein sloeg de vermoeidheid wel toe, maar we konden allemaal besluiten dat het een leuke en onvergetelijke dag was!
En nog eens extra dank aan meneer Cauberghs en mevrouw Keisers, die ons op deze leuke dag wilden begeleiden!