11.52. De trein komt het station binnen.
Met 75 tegelijk de trein op. Het is eens iets anders, maar het lukt.

11.54. De trein rolt het station uit, trekt op, versnelt en off we go!
Een paar lieve meiden van 4F vullen mee de go pass in.
Iedereen zoekt zijn lunch. Niets zo plezant als picknicken op de trein.

12.40. Aankomst in Berchem. We volgen de meute, want het lijkt of half België hetzelfde van plan is.

12.50. Waw, dat is het minste wat je kan zeggen van het postsorteerbedrijf.
Het is ongelooflijk hoe men hier een industriebouw heeft omgetoverd in een concertzaal. Grellig!

13.05. Rechtsbovenaan zit het koor of is het een projectie?
In het midden bovenaan bevindt zich een scherm voor ondertiteling!
Op het podium komt een stalen constructie je tegemoet.
De eerste tonen klinken. Het werkt meteen adembenemend!

Daens Nette Jan Woeste Borremans Schmidt ouders kinderen café textielindustrie……

14.25 Pauze. Amai, wat een mix!
Prachtige decors, geweldige dialogen, mooie scènes, vooral prachtige liedjes
en wijze teksten! We hebben er honger en dorst van gekregen!

14.45 deel 2. Heel wat emotie in de zaal! Gefluit, geklap, ‘boe’-geroep…
Iedereen is mee, maar vooral de scène waarin Nette Schmidt tegenkomt
zorgt voor totale ontlading!

15.50 De finale, apotheose, doeken – of stalen constructie- sluiten opnieuw.
De staande ovatie zegt genoeg. We zitten aan onze stoelen vastgekluisterd
terwijl de laatste klanken nazinderen in ons hoofd. Hier moeten we even van bekomen!

16.24 In het station van Berchem praten we na. Hier en daar hoor je
‘Aan ’t einde van de horizon…’ ‘Face à face…’ ‘Het vaticaan, het vaticaan…’ nanananananaaaaaaaaaa.